ο υπέρηχος των κυμάτων
αντιστρέφοντας τη δύουσα πόλη σε στιγμές αναχώρησης, έναν σπόρο διακρίνεις εκεί, στο χρωματιστό υπέρηχο των κυμάτων
αντιστρέφοντας τη δύουσα πόλη σε στιγμές αναχώρησης, έναν σπόρο διακρίνεις εκεί, στο χρωματιστό υπέρηχο των κυμάτων
τα ομοιόμορφα πέτρινα σπίτια με στέγη από σχιστόπλακα απόλυτα αρμονικά με το βουνίσιο τοπίο, ιδανικό για ποιητές της άγριας ομορφιάς και της αρμονίας. Επιτυχώς η ζωή των ντόπιων εκεί είναι ήρεμη, δε δημιουργεί αντιφάσεις με το τοπίο.Κάποιο πνεύμα υπάρχει εκεί αλλά είναι ντροπαλό ή λιγομίλητο – αμέσως δε μου μιλά, θέλει το χρόνο του. μικρός στην απεραντοσύνη των βουνών, έρχεται καχυποπτή η σκέψη για τους τοπικούς μύθους και τα φοβικά στοιχειά θανάτου.
Όταν γίνεσαι ετερότητα, ξεκολλάς απ’ το κάδρο του τοπίου που κατοικείς, αλλάζεις στέκια και μονοπάτια.
Γι’ αυτό το ταξίδι σε κάνει καλύτερο ποιητή
Κατά τον ελληνικό μύθο, ο Αχέροντας είναι το πέρασμα των πυλών του Άδη. Αυτό σε υποβάλλει σε μια διαφορετική «μεταφυσική» διαδρομή. Λίγα χιλιόμετρα όμως παραπέρα, ανηφορίζοντας στο λόφο του Νεκρομαντείου, η εμπειρία γίνεται όντως μεταφυσική.