αστικό – Nomad Poetry

αντιστρέφοντας τη δύουσα πόλη σε στιγμές αναχώρησης, έναν σπόρο διακρίνεις εκεί, στο χρωματιστό υπέρηχο των κυμάτων

Όταν γίνεσαι ετερότητα, ξεκολλάς απ’ το κάδρο του τοπίου που κατοικείς, αλλάζεις στέκια και μονοπάτια.
Γι’ αυτό το ταξίδι σε κάνει καλύτερο ποιητή

Nomad Poetry